vrijdag 10 oktober 2014

De Leesclub: Cassandra

Zo ergens in de zomer schreef Kelly een blogpost over haar leesclubje in Ieper. Spontaan popten er overal in het Vlaamse land leesclubje uit de grond. Ook bij ons, in Leuven. Hoe het met de andere initiatieven vergaat weet ik niet, maar bij ons is het best leuk. 

Begin september kwam we voor de eerste keer samen. Beetje onwennig toch zo afspreken met 12 onbekende vrouwen op een terrasje. Maar het ijs was snel gebroken. 

Er werd kennis gemaakt, regels werden besproken en een boek werd gekozen.
En zo beslisten we dat we Cassandra ging lezen. Het was een boek uit de jaren 60 dat onlangs een nieuwe vertaling kreeg. Er was geen slechte recensie over te vinden en het behaalde de meeste voorkeurstemmen in onze club. Lezen maar dus!  

Wat een wonder trouwens dat ze dat boek ook hadden in onze bib. Ik heb het zelfs moeten reserveren om het te kunnen bemachtigen, want het bleek dan ook nog eens super populair te zijn. Mijn verwachtingen groeiden en groeiden. 

En vorige week kreeg ik het ook echt in mijn handen. Nog net op tijd om het te kunnen uitlezen want gisteren hadden we boekenclubavond. 
Maar waar gaat dat boek nu over, hoor ik hier en daar al denken? 

Het verhaal gaat over een tweeling, Cassandra en Judith. Jonge vrouwen die een heel groot stuk van hun leven alles samen gedaan hebben. Maar Judith staat op het punt om te trouwen en Cassandra heeft het daar best moeilijk mee. 

Vond ik het een goed boek? 
Neen... eigenlijk niet. Ik zou het je niet spontaan aanraden. Misschien als je een deel van een tweeling bent dat je er meer aan hebt, maar ik begreep die Cassandra niet zo goed. 

Het boek ging vaak ook eindeloos traag met naar het einde toe zeer vreemde sprongen in de tijd. Stiekem had ik misschien ook wat meer sabotage en spanning verwacht. Nu kregen we vooral psychologische kronkels te lezen. Niets voor mij dus. 

Kortom, er zijn volgens mij leukere boeken om te lezen, maar als je nu echt alle goede boeken al gelezen hebt dan mag je misschien wel aan Cassandra beginnen. 

In de leesclub waren de meningen wel wat verdeeld. Sommigen vonden het best wel ok. Al haalde het maximum drie sterren op vijf. Wat ik nu toch ook niet echt geweldig vind. 

Volgende maand lezen we 'Ik ben niet bang'. Ik hoor hier en daar dat het een geweldig boek is en de film heeft in 2000 nog een Oscar gewonnen voor beste buitenlandse film. Dus als het boek wat tegenvalt, dan bekijken we toch gewoon de film...!

2 opmerkingen:

  1. Wij zijn in Brugge bezig met ons tweede boek: De waarheid over de zaak Harry Quebert. Een serieuze klepper van ongeveer 600 bladzijden, maar hij leest erg vlot. Hoe heet jullie wijnclubje, euh leesclubje?
    Ja sorry, we komen samen in een wijnkelder en soms vergis ik me - een beetje. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Tiny. Kan er nog aangesloten worden in jullie lees club? Laat je me iets weten? Verdonck.vicky@Telenet.be.bedankt!!!

      Verwijderen